The Semique Jazz Orchestra Hulshout review & pictures: Freddie |
 |
Op een woensdagavond richting Hulshout, ’t is eens wat anders. Op vraag van een FB vriend om enkele foto’s te nemen van ‘The Semique Jazz Orchestra’ om zo in haar schildersatelier voldoende materiaal te hebben om aan een vernisage te kunnen denken, en omdat we dan toch ter plaatse zijn kunnen we beter even ons oor te luisteren leggen.
‘Basically Blues’ is de naam die deze formatie aan de avond hebben gegeven en wie kan nu nee zeggen voor een avondje met de muziek van Duke Ellington en Count Basie. De tamelijk grote kantine was daardoor ook volledig vol gelopen en met een ode aan de recent overleden Clark Terry konden we eraan beginnen. Clark werd geboren in Saint-Louis en was een van de vaste trompettisten in de bands van Duke Ellington en Count Basie.
Na een ‘break’ konden ze eraan beginnen voor deel 2 van de avond en dat deden ze met ‘Basically Blues’, een nummer waarmee drummer Buddy Rich met zijn orkest ook roem mee vergaarde en nu maar hopen dat dit Semique Jazz Orchestra hiermee in Hulshout hun ‘star’ weten te behalen. Naar het einde toe kregen we nog ‘Blues For Kapp’ en van jazzpianist Francy Boland ‘Velvet Well’ waarna met een reprise van ‘Basically Blues’ het thema van de avond nog eens wordt benadrukt en zo eindigen we met hun slogan… I Be Serious 'Bout Dem Blues. |
|
|
|
The Semique Jazz Orchestra kwam tot leven in 2006 toen en ontstond toen uit het Unique Jazz Quintet en bestaat in de huidige bezetting uit 17 leden en diegene die hier alles in goede banen moet proberen te houden is dirigent Koen Tobback. De plaats van deze jazzavond mag nu wel niet meteen de ideale concertzaal worden genoemd want in de plaatselijk kantine van de lokale fanfare moeten de leden van dit jazzorkest het nog proberen goed te laten klinken ook. Voor de fotografie was het helemaal een ramp maar we roeien met de riemen die we hebben.
The Semique Jazz Orchestra gaat van start met ‘Fancy Pants’ en kwam in 1965 uit op het ‘That Honey Horns Sound’ album van Al Hirt. Met nummers als ‘Such Sweet Thunder’ kwamen we bij een eigen arrangement van Duke’s zijn ‘Taking The A-Train’. Koen Tobback laat voldoende ruimte om de meesten van zijn ‘Orchestra’ in de spotlights te laten komen. En met een ietwat uitgerekte ‘Queen City Shuffle’ komen we aan het einde van de eerste set van de avond.